Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Ik ben Hanna.

Vandaag lezen we uit Jesaja 65:17-25.

De Heer zegt tegen zijn volk: ‘Let op wat ik ga doen. Ik ga een nieuwe hemel en een nieuwe aarde maken! Iedereen zal het verleden vergeten, niemand zal meer aan vroeger denken. Jullie zullen allemaal blij zijn met mijn nieuwe schepping. Iedereen zal juichen!
Ik maak van Jeruzalem een nieuwe stad. Een stad waar de mensen vrolijk zijn en juichen. En ik zal zelf ook juichen. Ik zal blij zijn met Jeruzalem en met mijn volk.
In de stad zal niemand meer klagen, niemand zal er nog huilen van verdriet. Er zullen geen pasgeboren baby’s of jonge mensen meer sterven. De mensen zullen pas sterven als ze honderd jaar zijn. Alleen mensen die slecht leven, zullen eerder doodgaan.
De mensen in Jeruzalem zullen huizen bouwen en er zelf in gaan wonen. Ze zullen wijngaarden aanleggen en zelf de druiven opeten. Niemand anders zal in hun huizen wonen, niemand anders zal van hun druiven eten. Iedereen zal zelf kunnen genieten van alles wat hij met zijn eigen handen gemaakt heeft. Want de inwoners van Jeruzalem zullen lang leven. Mijn volk zal oud worden, zo oud als een sterke boom.
Hun harde werken zal niet voor niets zijn. En hun kinderen zullen niet sterven aan vreselijke ziektes. Ze zullen een volk zijn dat door mij gezegend is, zij en al hun nakomelingen.
Nog voordat ze mij roepen, zal ik antwoord geven. Terwijl ze nog aan het bidden zijn, doe ik al wat ze vragen.’
De Heer zegt: ‘Er komt een tijd dat niemand meer kwaad doet. Dat beloof ik. Geen mens zal nog iets slechts doen op mijn heilige berg. Dan eet een wolf samen met een lam. Een leeuw eet gras, net als een koe. En een slang eet geen levende dieren meer.’

---

Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; voor wie de nieuwsberichten ziet over alle problemen in de wereld of voor wie worstelt op persoonlijk vlak, kan die belofte niet snel genoeg waarheid worden. Dat gold ook al voor de mensen voor wie de profetie uit Jesaja in eerste instantie bedoeld was: het volk van Israël, dat toen net teruggekeerd was uit de Babylonische ballingschap. Ze waren weer thuis, maar het ging ze nog steeds niet altijd voor de wind. Jesaja probeerde hen duidelijk te maken dat dit door hun eigen gedrag kwam (lees Jesaja 65 maar eens vanaf het begin).
 
Toch doet God een grote belofte aan mensen die Hem wel volgen en gehoorzamen. Deels bestaat die belofte ‘gewoon’ uit een leven in veiligheid en goede gezondheid. De Israëlieten zullen een vreugdevol en lang leven leiden (vers 18-20). Ze waren altijd op hun hoede voor indringers van buitenaf, maar dat is straks verleden tijd (vers 21-22). Tegelijkertijd is de belofte is groter dan wat op deze aarde voor te stellen is. God zal zijn volk zegenen (vers 23). Hij zal ze antwoorden en verhoren nog voordat ze uitgesproken zijn (vers 24),er zal vrede zijn, zelfs tussen roofdieren en hun buit, en het kwaad is voorgoed uitgebannen (vers 25). Dat is een belofte om je aan vast te houden, zowel toen als nu.

Naar welk aspect van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde kijk jij vooral uit? In welk vers wordt dat verwoord en hoe zou je dat in je eigen woorden zeggen?