Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Ik ben Hanna.

Vandaag lezen we uit Handelingen 28:11-20.

We waren drie maanden op Malta geweest. Toen vertrokken we op een schip dat Castor en Pollux heette. Het schip kwam uit Alexandrië. Het lag bij het eiland te wachten tot de winter voorbij was.
We kwamen aan in de stad Syracuse, en daar bleven we drie dagen. Daarna zeilden we naar de stad Regium. Weer een dag later begon de wind uit het zuiden te waaien. Daardoor bereikten we in twee dagen de stad Puteoli.
In Puteoli ontmoetten we een paar christenen. Ze nodigden ons uit om een week bij hen te blijven. Daarna gingen we verder naar Rome.
De christenen in Rome hadden al over ons gehoord en kwamen ons tegemoet. Ze wachtten op ons bij het Plein van Appius en bij de Drie Herbergen. Toen Paulus hen zag, dankte hij God en kreeg hij nieuwe moed.
Uiteindelijk kwam Paulus in Rome aan. Hij mocht daar in een huis wonen, maar er was wel altijd een soldaat om hem te bewaken.
Na drie dagen nodigde Paulus de Joodse leiders bij zich uit. Toen ze er waren, zei hij: ‘Beste vrienden, ik heb me altijd aan de wetten van onze voorouders gehouden. En ik heb ons volk geen kwaad gedaan. Toch ben ik door de Joden in Jeruzalem gevangengenomen. En zij hebben me aan de Romeinen overgedragen.
De Romeinen stelden mij veel vragen, maar daarna wilden ze me vrijlaten. Want ze vonden dat ik niets gedaan had waar je de doodstraf voor moet krijgen.
Maar de Joden in Jeruzalem waren het daar niet mee eens. Toen moest ik wel zeggen dat ik het oordeel van de keizer wilde. Ik wil mezelf bij hem verdedigen. Maar ik ben niet van plan mijn volk te beschuldigen.
Ik heb niets verkeerds gedaan. Ik zit gevangen omdat ik vertrouw op Gods beloftes, net als heel het volk van Israël. Dat wilde ik jullie graag vertellen.’

----

Heb je weleens een penvriend(in) gehad? Wat is het dan bijzonder om elkaar in het echt te zien! In Rome zijn al christenen, zij hebben al een lange brief van Paulus ontvangen (de brief aan de Romeinen). Maar tot nu had Paulus hen zelf nog niet ontmoet. Het geeft Paulus nieuwe moed wanneer zij hem tegemoet komen. Hij is nog steeds wel een gevangene, maar het feit dat ook in deze stad medegelovigen zijn die Christus navolgen doet hem goed. 

Het ontmoeten van andere christenen kan nieuwe moed geven. Herken je dat? Waarom wel of niet?