Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Mijn naam is Dick.

Vandaag lezen we uit Handelingen 28:1-10.

Iedereen was veilig op het strand terechtgekomen. Toen pas hoorden we dat we op een eiland waren. Het heette Malta. De mensen daar waren erg vriendelijk voor ons. Ze zeiden dat we welkom waren. En ze staken een groot vuur aan, want het was koud en het regende.
Paulus had een heleboel takken bij elkaar geraapt en gooide die op het vuur. Maar door de hitte van het vuur kwam er een giftige slang uit kruipen. De slang beet zich vast in de hand van Paulus.
De mensen van het eiland zagen de slang aan Paulus’ hand hangen. Ze zeiden tegen elkaar: ‘Dat is vast een moordenaar! De goden straffen hem. Want hij is ontsnapt aan de zee, maar nu zorgen ze ervoor dat hij toch sterft.’
Maar Paulus was niet gewond. Hij schudde de slang gewoon van zich af, en die viel in het vuur. De mensen van het eiland bleven steeds naar Paulus kijken. Ze dachten dat zijn hand wel dik zou worden. Of dat hij plotseling dood neer zou vallen. Ze wachtten een tijdje, maar er gebeurde niets. Toen zeiden ze tegen elkaar: ‘Dat is geen moordenaar, het is een god!’
Publius, de bestuurder van het eiland, was erg vriendelijk voor ons. Hij had een huis in de buurt van het strand. Daar mochten we drie dagen lang logeren.
Juist in die tijd was de vader van Publius erg ziek. Hij had koorts en erge buikpijn. Paulus ging naar de man toe, begon te bidden en legde zijn handen op hem. Zo maakte hij de vader van Publius beter. Daarna kwamen ook de andere zieke mensen op het eiland naar Paulus toe, en hij maakte iedereen beter.
De mensen hadden veel respect voor ons. En toen we van het eiland weggingen, gaven ze ons van alles mee voor onderweg.

---

Dat je op God vertrouwt, betekent niet dat je niets ergs overkomt. Paulus heeft een zwaar leven: hij zit jarenlang in de gevangenis, wordt met stokken geslagen en mishandeld, moet steeds vluchten en maakt als gevangene ook nog een schipbreuk mee! Wanneer hij eindelijk aan land is, bijt een slang hem in zijn hand. Gelukkig gebeurt hem niets. Maar het is duidelijk dat Paulus' opdracht om het goede nieuws te brengen aan alle volken gepaard gaat met veel tegenslag en (geestelijke) strijd.

"Geloven in God betekent niet dat je niets ergs overkomt, maar wel dat je erop mag vertrouwen dat God erbij is." Wat vind je van deze stelling?