Dagvers - Dé dagelijkse Bijbelpodcast
Elke dag beginnen met de Bijbel? Luister dan naar Dagvers. Dagvers is de dagelijkse Bijbelpodcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Krijg Bijbelse inspiratie en een vraag of opdracht om over na te denken. Zo komt de Bijbel echt dichtbij!
Dagvers - Dé dagelijkse Bijbelpodcast
🔋Krachtvoer - Handelingen 27:27-38
Te midden van stormen op zee en in ons leven, laat Handelingen 27:27-38 zien hoe geestelijke en fysieke voeding moed kan geven in moeilijke tijden. Paulus breekt het brood en deelt hoop uit. Welke mensen in jouw omgeving hebben vandaag bemoediging nodig?
💬 Laat een reactie achter via WhatsApp
📲Heb jij de MijnBijbel app al gedownload?
🌟 Laat een review achter in jouw podcastapp!
☕Steun onze missie en doneer een kopje koffie
📖Lees de tekst mee op debijbel.nl
📱 Abonneer op ons WhatsApp kanaal
📷Volg ons op Instagram
💡Schrijf je in voor tweewekelijkse Bijbelse inspiratie
❤️Lees meer over het Bijbelgenootschap
Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Mijn naam is Dick.
Vandaag lezen we uit Handelingen 27:27-38.
Het stormde veertien dagen lang, en al die tijd dreven we rond in de Adriatische Zee. Toen, midden in de nacht, dachten de zeemannen dat we in de buurt van land kwamen. Ze gingen meten hoe diep het water was. Het was daar ongeveer 40 meter diep. Even verderop keken ze weer. Toen was het water nog maar 30 meter diep.
De zeemannen waren bang dat het schip tegen een rots in stukken zou breken. Daarom gooiden ze vier ankers uit. Toen lag het schip stevig vast. Iedereen hoopte dat het snel licht zou worden.
Intussen lieten de zeemannen de reddingsboot in het water zakken. Ze zeiden dat dat nodig was om nog meer ankers te kunnen vastmaken. Maar eigenlijk wilden ze vluchten. Daarom zei Paulus tegen de officier en zijn soldaten: ‘Als de zeemannen niet op het schip blijven, kunnen jullie niet gered worden.’ Toen hakten de soldaten de touwen door waarmee de reddingsboot vastzat, en ze lieten de boot leeg wegdrijven.
Nog voordat het ochtend werd, wilde Paulus dat iedereen wat ging eten. Hij zei: ‘Jullie zijn nu al veertien dagen lang bang, en al die tijd hebben jullie niets gegeten. Maar nu moeten jullie echt iets eten. Dat is nodig voor jullie redding. Want er zal niets met jullie gebeuren.’
Toen Paulus dat gezegd had, pakte hij een brood en dankte God. Iedereen zag hoe hij het brood in stukken brak en begon te eten. Daardoor kregen de mensen nieuwe moed, en iedereen begon te eten. In totaal waren er 276 mensen op het schip.
Toen iedereen genoeg gegeten had, werd het graan uit het schip in zee gegooid. Zo werd het schip minder zwaar.
---
Als je moeilijke dingen in je leven meemaakt, is het soms lastig om moed te houden. Of het nou door angst is zoals bij de mensen aan boord van het schip of door rouw of verdriet - moeilijke omstandigheden hebben ook hun effect op het lichaam. Vermoeidheid, minder eetlust, spanning... Hier in het verhaal is het ook letterlijk donker. Paulus spreekt de mensen moed in en biedt ook praktisch hulp. Hij helpt de mensen hun aandacht op God te richten, breekt het brood en deelt het uit.
Welke mensen ken jij die een bemoediging kunnen gebruiken, in woord of daad? Hoe zou je hen kunnen helpen?
