Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Mijn naam is Dick.

Vandaag lezen we uit Psalm 78:40-55.

Steeds weer maakten ze God boos,
daar in de woestijn.
Steeds weer verzetten ze zich tegen hem,
in dat droge land.
Steeds weer wilden ze weten
wat hij allemaal kon.
Zo beledigden ze de heilige God van Israël.

Ze vergaten dat hij hen geholpen had,
dat hij hen bevrijd had van hun vijanden.
Ze vergaten zijn grote daden in Egypte,
en de wonderen die hij deed bij Soan.

Hij had rivieren veranderd in bloed,
het water was niet meer te drinken.
Hij stuurde steekvliegen naar Egypte,
dat was een straf voor het volk.
Hij stuurde kikkers naar Egypte,
dat was een ramp voor het land.

Hij had ook sprinkhanen gestuurd.
Die aten alle planten op
en vernietigden de oogst.
Met hagelstenen vernielde God de wijngaarden,
met harde regen maakte hij de vijgenbomen kapot.

God had de koeien met hagelstenen gedood,
met bliksem doodde hij de schapen.
Woedend was hij op de Egyptenaren,
hij was verschrikkelijk kwaad.
Hij stuurde engelen om rampen te brengen.

God was woedend op de Egyptenaren,
en dat liet hij merken ook.
Hij liet hen sterven aan de pest,
hij beschermde hen niet tegen de dood.
Alle oudste zonen in Egypte doodde hij,
alle sterke jongens van het land.
Toen liet God zijn volk weggaan uit Egypte,
en hij leidde hen door de woestijn.
Hij zorgde goed voor hen,
zoals een herder voor zijn schapen zorgt.
Hij leidde hen, ze waren veilig.
Ze hoefden nergens bang voor te zijn,
want hun vijanden waren verdronken in zee.

Hij bracht zijn volk naar zijn heilige land,
hij bracht hen naar zijn heilige berg.
De volken die er woonden, jaagde hij weg,
en hij verdeelde het land in stukken.
Daar konden de Israëlieten wonen.

---

God blijft goede dingen aan zijn volk geven, zelfs als het volk niet goed reageert op zijn geschenken. Ze zijn ondankbaar en hebben een gebrek aan geloof. Keer op keer worden daarom de vele goede daden en de zelfbeheersing van God benoemd. Daartegenover staat het ongeduld en gebrek aan dankbaarheid van het volk. Is het niet bijzonder dat er staat dat God de Israëlieten kende en wist dat ze zwak waren (vers 39)? God kende ze… En Hij besloot daarom om – ondanks zijn teleurstelling – voor hen te blijven zorgen en geduldig te zijn.

Welke voorbeelden ken jij van mensen die ondanks teleurstellingen voor anderen blijven zorgen?