Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Ik ben Hanna. 

Vandaag lezen we Deuteronomium 32:45-52.

Toen Mozes klaar was met zijn toespraak voor de Israëlieten, zei hij tegen hen: ‘Onthoud goed wat ik allemaal tegen jullie gezegd heb. Vergeet niet wat ik jullie geleerd heb. En zorg ervoor dat ook jullie kinderen zich aan Gods wetten en regels houden.
Want deze wetten en regels zijn heel belangrijk voor jullie leven! Houd je dus aan al Gods wetten. Dan zullen jullie een lang leven hebben in het land aan de overkant van de Jordaan, het land dat jullie in bezit gaan nemen.’
Diezelfde dag zei de Heer tegen Mozes: ‘Je moet naar de Abarim-bergen gaan, en daar de berg Nebo beklimmen. Die berg ligt in Moab, tegenover de stad Jericho. Boven op de berg zie je het land Kanaän liggen, het land dat ik aan de Israëlieten zal geven.
Op die berg komt er een einde aan je leven. Je broer Aäron stierf op de berg Hor, jij zult sterven op de berg Nebo.
Je zult Kanaän in de verte zien liggen, maar je zult het land niet binnengaan. Dat komt door wat er gebeurd is bij de bron van Meribat-Kades, in de Sin-woestijn. Toen hadden jij en Aäron niet genoeg eerbied voor mijn macht. Alle Israëlieten hebben dat gezien.’

----

Het lied is gezongen, de woestijnreis is ten einde, de wetten zijn gegeven.  Israel mocht in het land gaan wonen, maar wel naar Gods regels van recht en liefde. Alleen dan zal God hen zegenen. Het land was dus niet 'automatisch' van hen.  Nu komt het einde van Mozes' leven dan echt in zicht. God bepaalt waar Mozes heen moet gaan om te sterven. Vanaf de berg zal hij nog het beloofde land kunnen zien, maar hij zal het nooit binnengaan. Soms zijn er dingen in je leven die je wel had willen bereiken of waarvan je hebt gedroomd, maar die toch buiten bereik blijven. Toch weet Mozes: het verhaal met God en zijn volk gaat verder, ook als ik er niet meer bij ben.

Zijn er dromen of wensen in jouw leven die je hebt moeten loslaten? Hoe is dat voor je?