Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Mijn naam is Dick. 

Vandaag lezen we Handelingen 20:25-38.

Ik heb jullie allemaal verteld over de nieuwe wereld die gaat komen. Maar nu ga ik weg, en jullie zullen mij niet terugzien. Dat weet ik zeker. Daarom zeg ik jullie vandaag: Als jullie niet gered worden, dan is dat niet mijn schuld. Want ik heb jullie precies verteld wat God van jullie wil. Ik heb niets geheimgehouden.
De heilige Geest heeft jullie de leiding over Gods kerk in Efeze gegeven. Pas dus goed op jezelf en op alle andere christenen in jullie kerk. Want Gods Zoon is gestorven om hen te redden. Zorg voor hen, zoals een herder voor zijn schapen zorgt.
Ik weet dat er slechte mensen naar Efeze zullen komen als ik weg ben. Mensen die gevaarlijk zijn voor christenen, net zo gevaarlijk als wolven zijn voor schapen. In jullie eigen kerk zullen er mensen zijn die leugens vertellen. Zo zullen ze proberen om de andere christenen verkeerde dingen te laten geloven.
Let daarom goed op! Vergeet niet wat ik drie jaar lang bij jullie gedaan heb. Ik heb met tranen in mijn ogen alle mensen in de kerk steeds raad gegeven. Ik was er dag en nacht mee bezig.
Nu vraag ik aan God om voor jullie te zorgen. Ik vertrouw erop dat hij goed voor jullie zal zijn. Door zijn goedheid zal de kerk groeien. En iedereen die bij hem hoort, zal het eeuwige leven krijgen.
Jullie weten dat ik nooit om geld of kleren gevraagd heb. Jullie weten dat ik altijd voor mezelf gezorgd heb, en voor de mensen die bij me waren. Ik heb jullie steeds laten zien dat je hard moet werken. Want dan kun je zorgen voor mensen die hulp nodig hebben. Denk aan wat de Heer Jezus zei: ‘Je wordt gelukkiger van geven dan van ontvangen.’’
Paulus zei die dingen tegen de leiders van de kerk in Efeze. Toen hij klaar was met zijn toespraak, knielde hij om samen met hen te bidden. Daarna werd hij door hen omhelsd en gekust, en iedereen begon te huilen. Ze waren vooral verdrietig omdat hij gezegd had: ‘Jullie zullen me nooit meer terugzien.’
Met z’n allen brachten ze hem naar het schip.

-----

Paulus en zijn medereizigers zijn onderweg naar Jeruzalem om daar het Pinksterfeest samen te vieren. Ze ontmoeten op het strand nog de leiders uit de kerk in Efeze voor een aangrijpend afscheid. Drie jaar lang was Paulus in Efeze. Maar nu weet Paulus door de heilige Geest (vers 23) dat hij hen niet meer zal zien. Uit zijn afscheidswoorden blijkt zijn toewijding, zorg en liefde voor de gemeente daar.   

Stel dat jij afscheid van goede vrienden zou moeten nemen. Wat zou je hen dan toewensen?