Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Ik ben Daniël. 

Vandaag lezen we 1 Petrus 2:11-17.

Vrienden, jullie zijn vreemdelingen geworden in de steden waar jullie wonen. Jullie wonen tussen de ongelovigen. Toch vraag ik jullie dringend om niet te leven zoals zij. Want dan brengen jullie je nieuwe, christelijke leven in gevaar.
Doe goede dingen, en laat de ongelovigen zien dat jullie je goed gedragen. Dan zullen de ongelovigen niet langer slecht over jullie spreken. Misschien veranderen ze zelfs hun eigen leven. Dan zullen ook zij God eren als hij komt rechtspreken over de wereld.
Accepteer de overheid die door mensen aangesteld is. Dat is wat de Heer van je vraagt. Luister naar de keizer, want hij heeft de hoogste macht. Luister ook naar de provinciebestuurders. Het is hun taak om misdadigers te straffen en mensen die het goede doen, te belonen.
Jullie zijn bevrijd van jullie vroegere leven. Maar die vrijheid is geen excuus om je slecht te gedragen. Jullie zijn nu dienaren van God, en hij wil dat jullie goede dingen doen. Misschien stoppen de ongelovigen dan met het vertellen van onzin over jullie. Heb dus respect voor alle mensen. Houd van de andere christenen. Leef zoals God het wil, en eer de keizer.

Gisteren lazen we prachtige woorden over het feit dat we deel uitmaken van Gods volk (1 Petrus 2:9-10). In deze passage worden we geconfronteerd met het feit dat we niet thuis zijn in de wereld. We leven te midden van niet-christenen. We leven onder het gezag van de regeringen van onze landen. We voelen de spanning tussen die realiteit en ons burgerschap van Gods koninkrijk. Wie beslist wat er gebeurt, God of de aardse leiders?
 
Wie leeft in een situatie waarin christenen onderdrukt of vervolgd worden, begrijpt meteen waar Petrus het over heeft. Maar zelfs als we geen onderdrukking ervaren, kun je je als gelovige toch vervreemd voelen van je omgeving. Petrus heeft een duidelijk advies: accepteer de vervreemding; laat juist volop zien dat je anders bent, door je liefdevolle houding en gedrag. 
 
Dat lijkt misschien een onmogelijke opgave. Maar de brief van Petrus is juist bedoeld om ons te sterken en te troosten. God heeft de controle, zelfs in moeilijke situaties. Laat niet-christenen en overheden zich over ons verbazen, niet vanwege onze opstandigheid, maar vanwege de goede dingen die we voor elkaar en voor de samenleving doen. Laten we ‘vreemdelingen’ zijn in de samenleving – mensen die helpen, ondersteunen en liefhebben. En laten we ons burgerschap van Gods Koninkrijk voorop stellen. Dit zal ons de moed geven om met moeilijke situaties om te gaan.

‘Handel als vrije mensen, maar ook als dienaren van God’ – hoe ziet dat er voor jou uit?