Leuk dat je luistert naar dagvers, de dagelijkse podcast van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Ik ben Hanna. 

Vandaag en de komende dagen lezen we uit 1 Korintiërs, een brief van Paulus waarin hij er geen doekjes om  windt wat hij van de toestanden in de gemeente van Korinte vindt!

We lezen 1 Korintiërs 11 vers 17 tot en met 34

[17] Er is nog iets dat ik wil zeggen. Als jullie in de kerk bij elkaar komen, gedragen jullie je helemaal verkeerd. Daardoor zou het wel eens slecht met jullie kunnen aflopen.
 [18] Als jullie bij elkaar komen, doet iedereen waar hij zelf zin in heeft. Jullie vormen dan geen eenheid. Dat is tenminste wat ik over jullie gehoord heb, en dat zal zeker voor een deel waar zijn. [19] Verschillen tussen jullie zullen er natuurlijk altijd zijn. Die verschillen zijn er om te zien wie van jullie echte christenen zijn.
 [20] Als jullie bij elkaar komen, dan eten jullie met elkaar. Maar dat is beslist geen maaltijd tot eer van de Heer! [21] Want jullie zorgen er eerst voor dat je zelf genoeg te eten en te drinken hebt. Maar dan blijft er niets over voor anderen. Dus als de één al dronken is, heeft de ander nog steeds honger.
 [22] Wat moet ik daarvan zeggen? Dat jullie uitstekende christenen zijn? Nee, natuurlijk niet! Als iemand zich vol wil eten en drinken, moet hij dat thuis maar doen! Hebben jullie dan geen enkel respect voor andere christenen? Hoe durven jullie anderen die niets te eten hebben, zo te behandelen?
 [23] Ik heb jullie al eens verteld over de nacht waarin onze Heer Jezus Christus gevangen werd genomen. Ik heb het van de Heer zelf gehoord.
 ’s Avonds bij de maaltijd pakte Jezus een brood. [24] Hij dankte God, en hij brak het brood in stukken. En hij zei tegen zijn leerlingen: ‘Kijk, dit is mijn lichaam. Ik zal sterven voor jullie. Herhaal deze maaltijd steeds opnieuw om aan mij te blijven denken.’
 [25] Na het eten pakte Jezus een beker wijn. Hij zei: ‘Mijn bloed zal vloeien. Maar daardoor zullen jullie gered worden. Dat heeft God beloofd. Deze beker is daarvan het teken. Drink steeds opnieuw uit deze beker om aan mij te blijven denken.’
 [26] Dat is dus de manier waarop jullie met elkaar brood moeten eten en wijn moeten drinken. Want daarmee laten jullie zien dat de Heer voor ons gestorven is. En dat moeten jullie blijven doen totdat de Heer terugkomt.
 [27] Als je eet van het brood en drinkt uit de beker, doe dat dan met respect voor de andere gelovigen. Anders is de maaltijd niet tot eer van de Heer. En dan maak je alles wat de Heer voor ons gedaan heeft, belachelijk.
 [28] Kijk dus eerst kritisch naar jezelf! Ga pas daarna samen met anderen de maaltijd vieren tot eer van de Heer. [29] Want mensen die tijdens de maaltijd geen enkel respect voor andere gelovigen hebben, worden door God gestraft. [30] Daarom zijn er bij jullie zo veel mensen ziek en zwak. Er zijn bij jullie zelfs al veel mensen gestorven!
 [31] Als wij kritisch naar onszelf zouden kijken, zou de Heer ons niet hoeven te straffen. [32] Maar als de Heer ons straft, is dat om ons iets te leren. Hij wil dat we beter gaan leven. Want hij wil niet dat christenen later dezelfde straf zullen krijgen als de mensen van deze wereld.
 [33] Vrienden, als jullie bij elkaar komen om samen te eten, wacht dan op elkaar! [34] Als je niet wilt wachten, omdat je honger hebt, kun je beter thuis eten. Anders maken jullie de christelijke maaltijd belachelijk, en dan zal God jullie straffen.
 Verder zijn er nog een paar andere dingen die jullie moeten doen. Maar die zal ik vertellen als ik bij jullie ben.
 
 De stevige toon van deze brief van Paulus komt niet uit de lucht vallen. Hij kent de gemeente van Korinthe goed; hij heeft er anderhalf jaar gewoond en heeft vaker brieven met hen uitgewisseld. Helaas is een deel van deze brieven verloren gegaan. Als we de brief lezen die wij als 1 Korintiërs kennen, vallen we eigenlijk midden in een doorgaand gesprek. Paulus is duidelijk bezorgd. De Korintiërs lijken volledig vergeten te zijn waar het evangelie om draait. Het onderwijs van Paulus - dat zij vrij zijn in Christus - wordt door sommigen misbruikt om te doen waar ze zin in hebben. Deze Korintiërs zijn te veel bezig met status, geld en seks. Ook tijdens de gezamenlijke maaltijden loopt het uit de hand. De rijke mensen eten hun buikje rond en de arme mensen lijden honger. En dat terwijl Jezus het avondmaal heeft ingesteld om zijn offer nooit te vergeten. Daarnaast moet de kerk een plek zijn waar iedereen gelijk is en waar iedereen die het nodig heeft, hulp kan krijgen.

Vrij zijn in Christus betekent niet dat je zomaar kan doen wat je maar wil. Wat betekent die vrijheid volgens jou wel?